15. امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف

15.8. امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف درحالی قیام میکنند که زره پیامبر صلی الله علیه و آله را به تن دارند و سیزده هزار و سیصد و سیزده فرشته به سمت او پایین می‌آیند

حدیث اول : کامل الزیارات: ابان بن تغلب می‌گوید: امام صادق علیه السلام فرمود: «گویا قائم علیه السلام را در نجف کوفه می‌بینم که زره رسول خدا صلی الله علیه و آله را پوشیده و آن را تکان می‌دهد، به نوعی که در قامت مبارکش راست می‌شود، و بر روی آن زره، لباسی از ابریشم درشت بافت است و سوار بر اسب سیاهی که بین دو چشمش سفید است می‌شود. پس اسب، حضرت را چنان به حرکت درمی آورد که اهل همه بلاد او را با خود در شهرهایشان می‌بینند. پسس پرچم رسول خدا صلی الله علیه و آله را نشر می‌دهد که دسته آن از ستون‌های عرش است و بقیه آن از نصرت خداست و هرگز به سمت چیزی برده نمی شود، مگر اینکه خدا آن را نابود می‌کند. وقتی حضرت پرچم را به اهتزاز در آورد، مؤمنی باقی نمی ماند مگر اینکه دلش مانند پاره‌های آهن قرص می‌شود و به هر مؤمن، قدرت چهل مرد داده می‌شود و مؤمن مرده ای نیست، مگر اینکه شادی ظهور حضرت در قبرش داخل می‌شود. و این در وقتی است که مؤمنان در قبرهایشان به زیارت همدیگر می‌روند و یکدیگر را به قیام قائم علیه السلام بشارت می‌دهند. پس سیزده هزار و سیصد و سیزده فرشته به سمت او پایین می‌آیند. » ابان می‌گوید: پرسیدم: «تمام آنها فرشته اند؟ » فرمود: «بله، فرشتگانی که با نوح علیه السلام در کشتی بودند و زمانی که ابراهیم علیه السلام در آتش افکنده شد، با او بودند و هنگامی که موسی علیه السلام دریا را برای بنی اسرائیل شکافت، با او بودند و هنگامی که خدا عیسی علیه السلام را به سوی خود بالا برد، با او بودند، و چهار هزار فرشته با پیامبر صلی الله علیه و آله که همگی نشانه دارند و هزار فرشته صف کشیده و سیصد و سیزده فرشته جنگ بدر و چهار هزار فرشته ای که برای جنگ به یاری حسین بن علی علیهما السلام هبوط کردند و به آنها اذن جنگ داده نشد و آنان پریشان حال و غبارآلود نزد قبر او هستند و تا روز قیامت برایش گریه می‌کنند. و رئیس آنان فرشته ای است که به او «منصور» گفته می‌شود. هیچ زائری امام حسین علیه السلام را زیارت نمی کند، مگر اینکه به استقبالش می‌آیند و هیچ زائری با حضرتش وداع نمی کند، مگر اینکه او را مشایعت می‌کنند، و مریضی بیمار نمی شود، مگر اینکه او را عیادت می‌کنند و میتی نمی میرد، مگر اینکه بر جنازه اش نماز می‌خوانند و بعد از مرگش، برایش استغفار می‌کنند و تمام این فرشتگان در زمین بوده و منتظر قیام قائم علیه السلام تا زمان خروجش هستند. » -. کامل الزیارات: ۲۳۳ - 

در کتاب غیبت نعمانی نیز به دو سند این روایت مذکور است. -. غیبت نعمانی: ۳۰۹

باب۲۷ مجلد۵۲ بحارالانوار حدیث۴۸

حدیث دوم : بصائر الدرجات: ابو بصیر گفت: به حضرت صادق علیه السلام عرض کردم: «قربانت گردم! من می‌خواهم دستی روی سینه شما بکشم. » فرمود: «مانعی ندارد. » من دست به سینه و دوش‌های مبارک حضرت کشیدم. حضرت فرمود: «ای ابو بصیر! چرا چنین می‌کنی؟ »عرض کردم: «قربانت گردم! من از پدرت شنیدم که می‌فرمود: «قائم ما سینه ای گشاده و دوش‌هایی باز و عریض دارد. » 

حضرت فرمود: «ای ابو بصیر! پدرم زره پیغمبر صلی الله علیه و آله را که پوشید، برایش بلند بود به طوری که روی زمین کشیده می‌شد. من هم وقتی آن زره را پوشیدم به زمین می‌رسید، ولی چون قائم بپوشد، مثل این است که پیغمبر صلی الله علیه و آله آن را پوشیده است و دامن آن به زمین کشیده نمی شود. گویی اطراف آن را گره زده اند. کسی که عمرش از چهل سال تجاوز کرده است، صاحب الامر نیست. » -. بصائر الدرجات ۴

باب ۲۷ مجلد۵۲ بحارالانوار حدیث۲۰

https://islamiccourse.net/