15. امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف

15.16. الف)برخی از آیات قران که تاویلشان قیام صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف است (ليل۱,۲وشعرا۴ونمل۶۲)

حدیث اول: تفسیر قمی: محمد بن مسلم می‌گوید: از امام باقر علیه السّلام درباره این قول خدای تعالی: «وَ اللَّیْلِ إِذا یَغْشی» -. لیل / ۱ -، {سوگند به شب چون پرده افکند} پرسیدم. فرمود: «شب در این موضع، دومی است که امیرالمؤمنین علیه السّلام را در دولت باطل مستور کرد و حضرت، مأمور به صبر گردید تا مدت دولت باطل تمام شود. «وَ النَّهارِ إِذا تَجَلَّی»، {قسم به روز چون جلوه گری آغازد} فرمود: «این روز روشن، قائم از ما اهل بیت علیهم السّلام است که چون قیام کند، بر دولت باطل پیروز گردد. در قرآن برای مردم مثل‌ها زده شده و پیغمبرش صلی الله علیه و آله و ما ائمه را مخاطب به آن ساخته و جز ما کسی عالم به تأویل آن نیست. » -. تفسیر قمی ۲: ۴۲۴ -

باب ۵ مجلد۵۱ بحارالانوار حدیث ۲۰ 

حدیث دوم : تفسیر قمی: در ذیل آیه: «إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَیْهِمْ مِنَ السَّماءِ آیَةً فَظَلَّتْ أَعْناقُهُمْ لَها خاضِعینَ» -. شعراء / ۴ -، {اگر بخواهیم، معجزه ای از آسمان بر آنان فرود می‌آوریم، تا در برابر آن، گردن هایشان خاضع گردد} از امام صادق علیه السّلام نقل است که حضرت فرمود: «گردن‌های ایشان یعنی بنی امیه خاضع می‌گردد و آیه صیحه ای از آسمان است که به نام صاحب الامر علیه السّلام فریاد زده می‌شود. » -. تفسیر قمی ۲: ۹۴ -

باب ۵ مجلد۵۱ بحارالانوار حدیث ۱۰ 

حدیث سوم : تفسیر قمی: در ذیل آیه: « أَمَّنْ یُجیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ یَکْشِفُ السُّوءَ وَ یَجْعَلُکُمْ خُلَفاءَ الارضِ» -. نمل / ۶۲ -، {یا [کیست] آن کس که درمانده را- چون وی را بخواند- اجابت می‌کند، و گرفتاری را برطرف می‌گرداند، و شما را جانشینان این زمین قرار می‌دهد؟ } از امام صادق علیه السّلام نقل است که حضرت فرمود: «آیه درباره قائم علیه السّلام نازل شده؛ به خدا قسم او مضطر است هنگامی که دو رکعت نماز در مقام ابراهیم می‌خواند و خدا را می‌خواند، پس خدا او را اجابت می‌کند و گرفتاری را برطرف می‌کند و او را خلیفه در زمین قرار می‌دهد. » -. تفسیر قمی ۲: ۱۰۵ -

باب ۵ مجلد۵۱ بحارالانوار حدیث ۱۱

حدیث چهارم : تأویل الآیات الظاهرة: امام صادق علیه السّلام فرمود: چون قائم ما ظهور کند، به مسجدالحرام درآید و در حالی که رو به کعبه و پشت به مقام کرده، دو رکعت نماز می‌گزارد. آنگاه برخاسته و می‌گوید: «ای مردم! من از هر کس به آدم ابوالبشر نزدیک ترم؛ ای مردم! من از هر کس به ابراهیم نزدیک ترم؛ ای مردم! من از هر کس به اسماعیل نزدیک ترم؛ ای مردم! من از هر کس به محمد صلی الله علیه و آله و سلم نزدیک ترم. » سپس دستانش را به سمت آسمان بلند می‌کند و آن قدر دعا و ناله می‌کند تا غش کرده روی زمین می‌افتد و این منظور از این آیه است: «أَمَّنْ یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ یَکْشِفُ السُّوءَ وَ یَجْعَلُکُمْ خُلَفاءَ الْأَرْضِ أَ إِلهٌ مَعَ اللَّهِ قَلِیلًا ما تَذَکَّرُونَ» - ۲. نمل / ۳۲ -، {یا [کیست] آن کس که درمانده را- چون وی را بخواند- اجابت می‌کند، و گرفتاری را برطرف می‌گرداند، و شما را جانشینان این زمین قرار می‌دهد؟ آیا معبودی با خداست؟ چه کم پند می‌پذیرید. } 

و به همین اسناد امام باقر علیه السّلام درباره آیه «أَمَّنْ یُجِیبُ» فرمود: «این آیه درباره قائم علیه السّلام نازل شده که وقتی خروج کرد، عمامه بر سر نهاده و نزدیک مقام نماز می‌گزارد و به درگاه پروردگارش تضرع می‌کند و از آن موقع پرچم او در اهتزاز خواهد بود. » -. تأویل الآیات الظاهرة: ۳۹۹ -

باب ۵ مجلد۵۱ بحارالانوار حدیث۵۶

https://islamiccourse.net/