15. امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف
15.13. ب)برخی از علائمی که هنگام ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف رخ خواهد داد
حدیث اول: کمال الدین: محمد بن مسلم میگوید: از حضرت باقر علیه السلام شنیدم که میفرمود: «خداوند قائم را با رعب نصرت داده و با نصرت مؤید داشته؛ زمین در زیر پای او درنوردیده میشود و گنجها (و معادن)، خود را برای او آشکار میسازند؛ سلطنتش شرق و غرب عالم را فرا میگیرد؛ خداوند به وسیله او، دین خود را بر همه مسلکها و ادیان باطله غالب گرداند، هر چند مشرکان نخواهند؛ ویرانه ای در روی زمین نمی ماند، مگر اینکه آن را آباد میسازد؛ و عیسی روح اللَّه نازل میشود و پشت سر او نماز میگزارد. » من عرض کردم: «یا ابن رسول اللَّه! قائم شما کی خواهد آمد؟ »
فرمود: «هنگامی که مردان مانند زنان و زنان شبیه مردان گردند، مردان به مردان و زنان به زنان اکتفا کنند و زنها بر زینها سوار شوند؛ هنگامی که شهادتهای ناحق قبول و گواهی عادلان رد شود؛ هنگامی که مردم ریختن خون یکدیگر و عمل زنا و خوردن ربا را آسان شمارند و از اشرار، به واسطه ترس از زبانشان ملاحظه شود. هنگامی که سفیانی از شام و شخص یمنی از یمن خروج کنند و فرورفتگی در «بیداء» پدید آید و جوانی پاک سیرت (نفس الزکیه) از آل محمد صلی الله علیه و آله به نام محمد بن حسن نفس زکیة، در بین رکن و مقام به قتل رسد، و صدایی از آسمان بیاید که«حق در پیروی از قائم آل محمد صلی الله علیه و آله و شیعیان اوست. » در آن وقت قائم ما قیام خواهد کرد.
زمانی که وی آشکار میشود، به کعبه تکیه میدهد و سیصد و سیزده مرد دوروی جمع میشوند. اول سخنی که میگوید این آیه شریفه است: «بَقِیَّتُ اللَّهِ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ»، {اگر مؤمن باشید، باقیمانده [حلال] خدا برای شما بهتر است. } -. هود / ۸۶ - سپس میفرماید: «منم آن بقیه سفرای الهی در روی زمین! » چون ده هزار نفر مرد نزد وی گرد آمدند، قیام میکند. در آن وقت در تمام روی زمین، معبودی جز خدای یگانه نخواهد بود و هر بتی یا امثال بت، آتشی در آنها میافتد و میسوزند، و این ظهور بعد از غیبت طولانی او خواهد بود. خداوند خواسته است که معلوم کند چه کسانی در زمان غیبت او از وی پیروی میکنند و چه کسانی به وی ایمان میآورند. » -. کمال الدین: ۳۱۰
باب۲۵ مجلد۵۲ بحارالانوار حدیث ۲۴
حدیث دوم : ثواب الاعمال: سکونی از حضرت صادق روایت میکند که پیغمبر صلی الله علیه و آله فرمود: «زمانی برای امت من پیش میآید که باطنشان پلید و ظاهرشان به واسطه طمع به دنیا نیکو خواهد بود. آنها در آن زمان آنچه را نزد خداست نمی خواهند و کارشان از روی ریا است و ترسی از خداوند ندارند. در آن هنگام خداوند آنها را به عذابی مبتلا سازد که هر چه دعای غریق بخوانند، دعاشان مستجاب نشود. » -. ثواب الاعمال: ۳۰۱ -
باب ۲۵ مجلد۵۲ بحارالانوار حدیث۲۰
حدیث سوم: امالی طوسی: حسین بن خالد گفت: به حضرت امام رضا علیه السلام عرض کردم: «عبداللَّه بن بکیر حدیثی را روایت و آن را تأویل میکردکه من میخواهم آن را به شما عرضه دارم. » فرمود: «حدیث چیست؟ »عرض کردم: «عبداللَّه بن بکیر میگفت: «عبید بن زراره برای من نقل کرد در ایامی که محمد بن عبداللَّه (محض) پسر امام حسن مجتبی علیه السلام (معروف به محمد نفس زکیه) علیه بنی عباس قیام کرده بود، روزی خدمت حضرت صادق علیه السلام بودم که یکی از شیعیان به خدمت حضرت رسید و عرضکرد: «قربانت شوم! محمد بن عبداللَّه قیام کرده و مردم هم دعوت او را برای قیام پذیرفته اند. درباره همکاری با وی چه میفرمایید؟ » فرمود: «تا وقتی که آسمان و زمین آرام است، تو نیز آرام باش! » عبداللَّه بن بکیر میگفت: «در این صورت مادام که آسمان و زمین آرام است، قیامی به وقوع نمی پیوندد و بنابراین نه قیامی است و نه قائمی! » حضرت رضا علیه السلام فرمود: «جدم حضرت صادق علیه السلام راست فرمود و این طور که عبداللَّه بن بکیر تأویل کرده، نیست. منظور جدم این است که تا وقتی آسمان از شنیدن صدا و زمین از فرو رفتن با لشکر (سفیانی) آرام است، تو نیز آرام گیر. » -. امالی طوسی: ۴۱۲ -
باب۲۵ مجلد۵۲ بحارالانوار حدیث۱۶