6. زیارت امام حسین علیه السلام
6.7. درخواست هر خیری از خدا، برای زوار امام حسین علیه السلام توسط حضرت زهرا سلام الله علیها
امام صادق علیه السّلام فرمود: هر گاه امام حسین علیه السّلام را زیارت میکنید، زبان خود را جز از گفتن خیر نگاه دارید، زیرا ملائکه شبانه روزی که حافظ مردم و موجودات هستند، نزد آن ملائکه ای که در حائر امام حسین علیه السّلام میباشند میآیند و با آنان مصافحه میکنند، ولی ایشان از شدت گریه جوابشان را نمی گویند. آنان تا زوال آفتاب و روشن شدن طلوع فجر در انتظار تکلم ایشان میمانند. سپس راجع به موضوعی از امر آسمان جویا میشوند. آنان مابین زوال آفتاب و طلوع فجر سخن نمی گویند و از گریه و دعا خسته نمی شوند و در آن دو وقت از یاران خود روگردان نخواهند شد. زیرا هر وقت شما سخن بگویید، متوجه شما هستند. گفتم: فدایت شوم! چه چیزی است که درباره آن از ایشان جویا میشوند، کدام یک از آنان از دیگری پرسش میکنند، آیا آن ملائکه ای که حافظ بر موجودات هستند سؤال مینمایند یا آنهایی که موکل به حائر امام حسین علیه السّلام میباشند؟ فرمود: ملائکه حائر حسین علیه السّلام از آنان پرسش میکنند، زیرا ملائکه حائر از حائر دور نمی شوند، ولی ملائکه ای که حافظ بر موجودات هستند نزول و صعود مینمایند. گفتم: چه موضوعی را از آنان جویا میشوند؟ فرمود: هر گاه آنان عروج میکنند، به اسماعیل که ملک هوا است بر میخورند و چه بسا میشود که پیامبر خدا، فاطمه، حسن، حسین علیهم السّلام، و امامانی را که گذشته اند، نزد اسماعیل میبینند. سپس آن بزرگواران از ملائکه راجع به موضوعاتی و از افرادی که از شما به زیارت امام حسین علیه السّلام حاضر شده اید جویا میشوند و میفرمایند: آنان را به دعای خود بشارت دهید! ملائکه حافظین میگویند: چگونه ما به ایشان بشارت دهیم، در صورتی که آنان سخن ما را نمی شنوند؟ میفرمایند: برای ایشان برکت بخواهید و دعای خیر کنید. این بشارتی است که از طرف ما برای ایشان است. هنگامی که آنان بر میگردند، زوار امام حسین علیه السّلام را به وسیله بالهای خود محفوظ میدارند تا مکان شما را احساس نمایند و ما آنان را به خدایی میسپاریم که امانتهای او ضایع نمی شوند.
اگر مردم بدانند چه خیری در زیارت امام حسین علیه السّلام میباشد، با شمشیر برای زیارت حسین علیه السّلام با یکدیگر قتال میکنند و اموال خود را برای تشرف به زیارت امام حسین علیه السّلام میفروشند.
فاطمه علیها السّلام در حالی به زائران امام حسین علیه السّلام نظر میکند که تعداد هزار پیغمبر، هزار صدّیق، هزار شهید و هزار هزار ملائکه کروبیّین با آن بانو هستند و او را در گریه کردن یاری مینمایند. فاطمه زهرا ناله و فریادی میزند که کلیه ملائکه آسمانها به علت ناله آن بانو گریان میشوند. حضرت زهرا آرام نمی شود، تا این که پیامبر خدا میآید و به وی میفرماید: ای دخترم! تو کلیه ملائکه آسمانها را گریان نمودی و آنان را از تقدیس و تسبیح خدا بازداشتی. آرام باش تا آنان مشغول تقدیس و تسبیح باشند، زیرا خدا امر خود را اجرا خواهد کرد. فاطمه به آن افرادی که از شما برای زیارت امام حسین علیه السّلام حاضر شده اند نظر رحمت میکند و هر خیری را از خدا برای آنان میخواهد. مبادا شما از زیارت قبر حسین علیه السّلام کناره گیری کنید، زیرا زیارت امام حسین علیه السّلام به قدری خیر دارد که قابل شماره نیستند.
باب۴۱ مجلد۴۵ بحارالانوار حدیث۱۷