15. امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف
15.2. صفات امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و نسب ایشان
حدیث اول : کمال الدین: امام محمد باقر علیه السّلام از پدرش، از جدشان امیرالمؤمنین علیه السّلام روایت میکند که آن حضرت بر منبر فرمودند: «مردی از دودمان من در آخرالزمان ظهور میکند که رنگش سفید مایل به سرخی، شکمش فراخ، ران هایش پهن، استخوان شانه هایش درشت و در پشت وی دو خال است: یکی به رنگ پوست بدنش و دیگری شبیه خال پیغمبر صلی اللَّه علیه و آله. وی دو نام نیز دارد: یکی مخفی و دیگری ظاهر. نام مخفی او احمد و نام ظاهرش محمد است. چون پرچم خود را به اهتزاز درآورد، میبینی مابین شرق و غرب عالم برایش نورانی میشود و دستش را بر سر مردم میگذارد. پس دلهای تمام مومنان، از پارههای آهن سخت تر میشود و خدا به آنها قوت چهل مرد را میدهد و هیچ میتی نمی ماند مگر اینکه آن سرور، در قلبش و در قبرش داخل میشود، و مردگان در قبور به زیارت همدیگر میروند و به قیام قائم علیه السّلام بشارت میدهند. » -. کمال الدین: ۵۹۲ -
باب ۴ مجلد۵۱ بحارالانوار حدیث ۵
حدیث دوم : غیبت طوسی: زید بن علی بن الحسین علیه السلام میگوید: «این منتظر، از دودمان حسین بن علی علیه السلام و در ذریه حسین و در پشت حسین است. حسین نیز آن مظلومی است که خداوند میفرماید: «وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِیِّهِ»، {هر کس مظلوم کشته شود، ما برای سرپرست او سلطه ای قرار داده ایم. } ولیّ حسین، مردی از دودمان و پشت اوست. سپس این آیه را خواند: «وَ جَعَلَها کَلِمَةً باقِیَةً فِی عَقِبِهِ» -. زخرف / ۲۸ -، {آن را کلمه ای پایدار در پشت او قرار داد} «سُلطاناً فَلایُسرِف فی القتلِ» -. انعام / ۱۱۵[۳] -، {سلطه قرار دادیم، پس نباید در کشتن اسراف کند. } سلطه حسین بر کشندگانش، در حجت خدا بر تمام خلق خداست، تا آنکه حجت و سلطنت الهی از آن او باشد و کسی را بر وی حجت و سلطه ای نباشد. » -. غیبت طوسی: ۱۸۸ -
باب۴ مجلد۵۱ بحارالانوار حدیث ۴
حدیث سوم : غیبت طوسی: امام محمد باقر علیه السّلام فرمودند: عمر بن الخطاب نزد امیر مؤمنان علیه السّلام رفت و گفت: «مرا از نام مهدی باخبر ساز که چیست. » فرمودند: «اما نامش، حبیبم رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم با من پیمان بسته که نام او را به کسی نگویم، تا زمانی که خداوند او را برانگیزد. » گفت: «مرا از صفات او خبر دهید! » فرمودند: «جوانی است چهارشانه، نیکو رو و خوش مو که مویش تا پشت دوشش میریزد و نور رخسارش، محاسن سیاه و موی سرش را تحت الشعاع قرار داده، پدرم فدای فرزند بهترین کنیزها! » -. غیبت طوسی: ۴۷۰ -
در «غیبت» نعمانی نیز مثل این حدیث ذکر شده است.
باب ۴ مجلد۵۱ بحارالانوار حدیث۷